De jacht op een ticket

Een eenvoudig plan. Gaan supporteren voor onze Rode Duivels op het EK 2016 in Frankrijk. Gesmeed tussen pot en pint leek het schijnbaar simpel. Edoch, één klein obstakel: tickets bemachtigen. Dus werd het een plan in stappen met een einddoel: het EK. Misschien wel Stade de France… “Is ’t nog ver?”

Willen de Rode Duivels naar het EK in Frankrijk dan liggen de kaarten simpel. Bij de eerste twee eindigen in hun poule of als een van de vier beste nummers drie. Wil een supporter naar het EK, dan liggen die kaarten anders.

Stap één: Info inwinnen

Navraag bij Erik Reynaerts, supportersombudsman, leerde ons dat de UEFA op dit moment nog niet officieel heeft gecommuniceerd over hoe de tickets voor het EK 2016 zullen verdeeld worden. De UEFA bevroeg in dit kader onlangs de ticketmanagers van de diverse voetbalbonden en de officiële fanclubs.

Toch is het nu al bijna zo goed als zeker, meent Reynaerts, dat de meest loyale supporters het meeste kans zullen hebben op tickets. Natuurlijk kunnen er ook tickets voor de neutrale vakken gekocht worden die worden aangeduid via loting door de UEFA. Maar wie z’n geluk liever in eigen handen houdt, toont best een duivelse loyaliteit voor vorst, vrijheid en voor recht.

Stap twee: lid worden van 1895

En om trouw te zweren aan onze nationale voetbalhelden moet je lid worden van een van de supportersclubs van 1895, de officiële overkoepelende supportersclub van de Rode Duivels. En aangezien quasi elk sportcafé de naam waardig tegenwoordig er eentje opricht, is dat niet echt moeilijk. Voor de ronde prijs van veertig euro toont u uw duivelse vaderlandsliefde. En we hadden geluk, een nieuwe supportersclub om de hoek zag pas enkele weken geleden het levenslicht.

Lid worden was lang niet mogelijk want in augustus 2013 kondigde 1895 nog een ledenstop aan. De teller stond toen op 230 supportersclubs, 24.000 supporters sterk, en aan nieuwe leden kon men geen garantie geven op tickets. Leuk om weten: in 2012 waren er 8.000 leden.

Een half jaar later opende 1895 opnieuw zijn deuren en kwamen ze met een nieuwe verdeelsleutel voor tickets in plaats van het Gold – en Black lidmaatschap van voorheen. Vanaf 3 maart strijden alle leden onderling om tickets. Tous ensemble. Het achterliggende idee? Transparantie. Zowaar.

Inderdaad. Het woord transparantie met een positieve connotatie in een artikel over de Rode Duivels. Faut le faire. De voetbalbond gaat uit van het principe dat de vraag het aanbod overstijgt zodat het competitie-element moet spelen.

Concreet verdien je punten telkens je naar een wedstrijd van de nationale ploeg gaat kijken. Pro rata werden de huidige abonnees punten toegewezen voor de voorbije campagnes. Een wedstrijd van het A-elftal levert bijvoorbeeld één punt op. Een wedstrijd van de Belgian Red Flames of de nationale beloften ook. Het is feitelijk een competitie in de competitie.

Dus wilt u naar het EK 2016, dan moet u nu en grande vitesse uw supportershart (en portemonnee) laten spreken. En dat doet u best als lid van 1895. Anders scoort u geen punten. Vergelijk het met een spelletje op uw smartphone waar u ook eerst het spelletje koopt en daarna moet bijbetalen voor het volgende level. Voor veertig euro, een ticketje België-Wales, koopt u zichzelf een extra punt. Een extra loterijticketje.

Occasionele supporters maken ook nog kans op tickets natuurlijk want 60 procent van de beschikbare tickets voor niet-EK wedstrijden worden verdeeld met een beurtrol zodat iedereen de kans krijgt. Iedereen heeft daarbij dus in principe evenveel kans maar verwacht u aan een stormloop, want die tickets zijn evenveel gegeerd als Dries Mertens door volledig vrouwelijk Vlaanderen.

De andere 40 procent is voor leden van 1895 en wordt verdeeld onder hun trouwste, lees: die met het meeste punten, leden. Wat ons meteen spontaan doet afvragen of het systeem überhaupt nog eerlijk is dan. De abonnees met het hoogst aantal punten staan immers vooraan in de rij wanneer er opnieuw punten kunnen gescoord worden. Logisch vanuit economisch standpunt. Misschien discriminerend vanuit sociaal standpunt. Een moeilijk debat.

Stap drie: puntjes/pintjes pakken

Na het plan, nu de uitvoering. En dat was het leuke gedeelte. Onze Road to Francebegon met een meevaller. Als supportersclub net uit de pampers kregen we meteen een veertigtal tickets ter beschikking voor België-Wales. Opnieuw enkele euro’s, een paar pintjes en een obligate pronostiek later zaten we op de bus richting Frankrijk. Met een tussenstop in Brussel.

#IedereenDuivel, een trending topic de voorbije maanden. Duidelijk te merken eens aangekomen op Parking C. Verbroedering alom onder het rode supporterslegioen aan verscheidene pop-up partybussen.

En te bedenken dat iedereen eigenlijk een concurrent is van elkaar. In strijd om een ticket voor het EK. En die concurrenten bleken dan nog eens en masse bezig met hun terrein af te bakenen op nogal tribale wijze. #TousEnsembleAuxUrinoirs leek ons even toepasselijker bij wijze van heropvoedingshashtag.

Over de match bent u ondertussen al suf becommentarieerd en kapot geanalyseerd dus daarover niets nieuws meer. Over de sfeer in het stadion misschien wel nog iets. Dat vibreerde bij aanvang alsof Tomorrowland net was geland.

En terecht dat iedereen natuurlijk uitgelaten was. Door te schitteren in aanwezigheid scoorde je als lid van 1896 evenveel punten als onze Duivels: één. Een mens zou voor minder handjes klappen en zingen. En ook de Welshmen brachten volop ambiance, zelfs tijdens de rust. Of en hoeveel punten zij daarvoor verdienden, is niet geweten.

Terminus: Frankrijk

Op de bus huiswaarts was het gevoel toch dubbel. Ontgoocheld om het punt van onze Duivels én blij om het eigen puntje. De queeste naar het EK zal niet makkelijk worden en ligt bezaaid met obstakels. Een uitstapje naar Brussel kostte ons tweemaal veertig euro maar leverde ook extra hoop op EK-deelname. Slotsom: er zit niets anders op dan stap drie tot in de treure te herhalen.

Wordt vervolgd…