De fiets van morgen of toch maar die van gisteren?

2017 wordt het jaar van De Grote Verhuis. Van ons appartementje waar we tot voor kort met twee in woonden, naar ons huisje met z’n drieën. Hoe rapper, hoe liever want de relatie met ons eerste flat is toch eerder een haat-liefde verhouding.

Liefde op het eerste gezicht, dat wel.

Vlinders in de buik. Een eigen stekje, weliswaar gehuurd, maar toch. Gebreken zie je niet. Een loshangende doucheknop is charmant, de pruttelende verwarming romantisch en dat gammele vriesvakdeurtje schattig

En hé, je woont in het centrum van de stad. Je doet alles te voet. Toch? Living the dream!

Na een tijdje koelt de liefde af. Die kleine kantjes worden grote gebreken. Overal te voet is toch niet zo evident. Een fiets? Tja, daar heb je geen plaats voor op dat verdomde te kleine flatje op het eerste verdiep. En als die verwarming weer eens hapert, dat deurtje op de grond klettert en douchen eerder breakdancen lijkt, dan verlang je naar anders.

Naar een huisje met een plaats voor een fiets bijvoorbeeld. Huisje, tuintje en fietsje.

Dus ons grote voornemen voor straks moge duidelijk wezen: ne vélo!

Het topt ons verlanglijstje. De paar centjes die nog over zijn, gaan eerst naar een fiets. Minder met de auto, meer met de fiets. Of te voet. En als ons dochtertje straks wat ouder is, misschien wel zo’n bakfiets.

Bakfiets, een woord dat zo Hollands klinkt dat ik er meteen een bol kaas bij moet denken. Een simpel woord voor een fiets met een bak: bakfiets. Simpel werkt het best.

Een loopfiets voor ons dochtertje hebben we al. Kregen we cadeau en waren we heel blij mee. Een loopfiets dat is een fiets om te lopen. Is het ‘ik fietsloop’ of ‘ik loopfiets’? Ach, doet er niet toe.

Nu de verhuis dichterbij komt, denken we al eens vaker na over welke fiets wij zullen kiezen. En dan rijd je wel eens een blokje om in het internet op zoek naar een tweewieler.

Wat blijkt? Fietsen is niet langer zomaar twee wielen, een zadel en trappen. Dat is zo 2016. Iets van vroeger. Als zelf de Tourwinnaar zijn fiets laat liggen en bergop begint te lopen, dan weet je dat het einde nabij is voor de fiets zoals we die vandaag kennen.

Gelukkig zijn er alternatieven. ’t Is iets met fietsen maar dan anders.

Zoals dit.

Dit is echt. En kent klaarblijkelijk veel bijval bewijst onderstaand filmpje.

Stel dat je aan iemand dit concept moet uitleggen zonder dat die bovenstaand filmpje ziet. De beste manier om het te omschrijven lijkt mij een fiets met een loopband. Door te lopen, fiets je. Begrijp je?

Waarom loop je dan niet gewoon? Als u zich belachelijk wil maken, we leven in 2017 hé, dan moet u dat vooral doen.

Als je het niet zo op lopen begrepen hebt, logisch want je wilt een fiets kopen, dan kan je ook nog altijd dit doen.

’t Is een soort van step met trappers en een stuur. En je kan ermee springen, op het gras rijden, tussen mensen laveren en de held in het verkeer worden. Er is zelf plaats voor een passagier achterop.

Revolutionair! The next big thing!

Hippe start-ups en hun wilde plannen. Wilder moet het toch niet worden. Ze leggen hun ei tijdens talrijke brainstormsessies met daarbij regel nummer één: er zijn geen slechte ideeën. The sky is the limit!

Dan hoor je de gekste hersenspinsels. Zoals een fiets van papier maken. Of is het vouwen?

En ja hoor, ook dat bestaat al.

 

Neen, noem me old-fashioned maar ik denk dat we toch voor zo’n ouderwetse vélo gaan met trappers, zadel, ketting, stuur en een bel. Zou daar geen hip filmpje van te vinden zijn?