Arme Romelu

Daar sta je dan. De pineut te wezen. Ogen opengesperd, mond halfopen, de blik op oneindig. In één adem genoemd worden met Ronaldo en toch het mikpunt zijn van spot. Dan mag je nog de breedste schouders van de hele wereld hebben, zoiets maakt je klein.

Op sociale media stond het vuurpeloton klaar. Tweets schoten als kogels op de feed. Een salvo van spot en heel soms van medeleven. Dat zijn verguisde first touch voor deze ene keer toch van goudwaarde bleek te zijn, deelden ze cynisch. Waarmee ze doelden op zijn ongelukkig eigen doelpunt. En dat Man United fans in hun handen wreven omdat Lukaku, Young en Sánchez Engeland achter zich lieten om prijzen te winnen. Maar ze stranden in de finale. Nog iemand schreef dat ‘je met Lukaku geen prijzen pakt’.

Ik beeld mij zo’n twitteraar in. In mijn verbeelding zijn het van die dikke mannen in trainingspak van een bekend sportmerk die, terwijl ze een laatste hap van hun diepvriespizza verorberen, nog snel een tweet versturen. Om daarna nog een blik Cara pils te openen en grinnikend naar de samenvatting van de wedstrijd te kijken. Ondertussen trilt hun telefoon telkens iemand hun tweet oppikt. Met elke trilling groeit hun ingebeeld voetbalverstand evenredig.

Romelu heeft in zijn leven één prijs gewonnen, vertelde Filip Joos. Met Anderlecht, tien jaar geleden. Met Chelsea stond hij ooit in de finale van de Europese Supercup maar hij miste de beslissende elfmeter. Met Lukaku win je geen prijzen. Zou die twitteraar gedacht hebben aan dat moment toen hij zijn tweet de feed binnen knalde?

27 jaar is Romelu. 34 doelpunten scoorde hij in één seizoen. Misschien zal hij nooit meer beter doen. Misschien zal ooit blijken dat dit zijn seizoen moest worden. Dit kon het jaar zijn waarin hij alle twijfelaars van zich af smeet zoals hij wekelijks met verdedigers doet. Of misschien is dit een voorbode van een overvolle prijzenkast de komende jaren. De tijd zal het zeggen.

En dan zijn er ook nog die racistische supporters die hem zowel verguisden als bejubelden. Want laat ons ook dat niet vergeten.

Wat doodzonde is, is dat ons kransje topspelers, waartoe Lukaku behoort, zo akelig perfect is. Ik mis emotie. Liever zou ik ik kijken naar een 27 – jarige topspits die in een interview sprak dat hij zijn zoontje mist of dat hij slecht slaapt van de kritiek dan naar een PR geboetseerd promopraatje waarbij de chronometer elke seconde timet en een resem advocaten en spindoctors elke gesproken letter driemaal omdraait al speelden ze Rad van Fortuin.

Of komen we het allemaal te weten binnen dertig jaar? Als Netflix komt met een documentaire ‘The Last Touch’, zoals die van Michael Jordan. Zou dat niet prachtig zijn.

Wat is er mis met een teken van zwakte? Een barstje in een pantser mag blijkbaar niet. Arme Romelu. Ik gun het hem om eens zijn hart uit te storten. Om tranen met tuiten te wenen, te snikken en te snotteren. Alles eruit. Romelu is misschien geen doodgewone 27-jarige maar dat wil niet zeggen dat hij zich niet mag voelen als een doodgewone 27-jarige.

Wie herinnert zich nog de snotneus uit de School van Lukaku, tien jaar geleden? Een onzekere tiener die naar school ging en graag voetbalde.

Ongetwijfeld is hij gehard door het harde en rijkelijke leven. Hij leeft al tien jaar in een bubbel die mijlenver van het echte leven staat. Elk jaar, elke tegenslag dikte zijn bubbel aan. Totdat het een patser werd waar geen barstje in mag komen.

Wat zou het interessant zijn om die bolster laagje per laagje te schillen totdat enkel het blanke pit overblijft. En dat de échte Romelu ontbolstert.

Zijn verliezersmedaille haalde hij niet op. Omdat hij kwaad was. Je zou voor minder. Je kan zeggen dat zijn reactie niet netjes was. Of je blaast het niet op en ziet een gast van 27 jaar die al tien jaar naar een prijs smacht.

Arme Romelu, doelpuntentrijk maar prijzenarm. Misschien moet je in de school bij Carles Puyol, de voormalige verdediger van Spanje en Barcelona. Die won pas op zijn 27e zijn eerste trofee. Toen hij met pensioen ging, had hij een extra huis nodig voor al zijn prijzen.

Volgend jaar win je alles Romelu.