Business, Bavaria en bitterballen

België en het bouwen van nieuwe voetbalstadions. Er is al veel over gezegd en geschreven. SPORT.Blog trok naar Eindhoven om te kijken hoe de situatie daar is. Gezeten in een comfortabele fauteuil op een verwarmd terras van de business room keken we naar de wedstrijd PSV – FC Utrecht. Met een obligaat Bavaria biertje in de hand. Iemand een bitterbal?

Als wij Belgisch sportstadion zeggen, dan denkt u natuurlijk aan de Ghelamco Arena. Een knap huzarenstukje van KAA Gent maar helaas de spreekwoordelijke uitzondering die de regel bevestigt in België. Kijken we enkel naar stadioncapaciteit dan topt het Koning Boudewijnstadion het lijstje met 45.000 toeschouwers.

De laatste renovatie van de thuishaven van onze Rode Duivels viert volgend jaar zijn twintigste verjaardag. In 1995 vond die plaats, Paul Okon won dat jaar de Gouden Schoen en Ajax won de Champions League. Om maar te zeggen dat die renovatie ondertussen al even achter ons ligt.

Infrastructuur op twee snelheden

U valt niet van uw stoel als wij vertellen dat België achterop hinkt op het vlak van infrastructuur. De Nederlandse stadions bijvoorbeeld zijn van een hele andere orde. In de Amsterdam Arena kunnen er 53.000 supporters binnen, in de Rotterdamse Kuip 50.000 en in het Philips Stadion van PSV 36.000. Deze stadions zijn de top drie qua toeschouwerscapaciteit in Nederland. Ons nieuwste Belgische curiosum staat met 20.000 zitplaatsen nog net in de Nederlandse top tien.

Merk trouwens op dat we niet sportstadions maar enkel stadions schrijven want de Nederlandse stadions zijn multifunctioneel en worden niet alleen voor sportevenementen gebruikt. De populaire boysband One Direction treedt bijvoorbeeld in juni op in de Amsterdam Arena, maar dat is ongetwijfeld geen nieuwtje voor u.

Belgische stadions vergelijken met de Nederlandse is als de Brazuca vergelijken met een plastic bal. Het is infrastructuur op twee snelheden. Als België koning is van de renovaties, dan is Nederland keizer van de innovaties.

 Als België koning is van de renovaties, dan is Nederland keizer van de innovaties

 Hoewel, helemaal peis en vree is het nu ook niet bij onze noorderburen. Sportnext.nl bracht deze week nog een artikelreeks ‘Nederlandse voetbalclubs tellen niet meer mee’.Ook de Nederlandse competitie heeft het moeilijk om bij te benen met de toplanden. Dat de Belgische competitie zelfs (bijna) gedubbeld wordt, maakt het des te spijtig.

Eendracht maakt macht

Het Nederlandse stadion dat eigenlijk nog het meest Belgische trekjes vertoont, is het Philips Stadion, de traditierijke thuishaven van PSV Eindhoven waar in 2006 nog de UEFA Cup finale plaatsvond.

Het is een van de oudste stadions in Nederland, daterend uit 1913. Ze hebben er net een eeuwfeest opzitten. In het begin diende het als sportpark voor het personeel van Philips, na verbouwingen (enter Belgische trekjes) werd het een voetbalstadion met onder meer verwarmde stoeltjes. Er was sprake van een uitbreiding naar 45.000 stoeltjes maar dit ging niet door nadat Nederland naast het WK 2018 greep.

Belgische stadions vergelijken met de Nederlandse is als de Brazuca vergelijken met een plastic bal

 Opmerkelijk is dat PSV, Philips Sport Vereniging in het lang, speciaal werd opgericht voor het Philips personeel. Tot 1928 speelde PSV enkel met personeelsleden. Uiteindelijk volgde verschillende landstitels, KNVB bekers en zelfs Europese titels. ‘Eendracht maakt macht’ luidt de supportersleuze.

Ook in België hebben we historisch gegroeide sporttradities maar toch slagen Nederlanders er vaak in die extra touch eraan toe te voegen. Zo was er onderstaand filmpje van Philips in samenwerking met sportmarketingbedrijf Triple Double. Een knap staaltje van retrosportmarketing & brand activitation.

Lege zitjes tellen

PSV tegen FC Utrecht, een wedstrijd van een ploeg bezig aan een opmars tegen een ploeg die een vrij anoniem seizoen draait. Het was geen topper. En toch was het stadion volledig uitverkocht. Dat is het namelijk bijna altijd. Er is een wachtlijst om een abonnement aan te vragen. Een opmerkelijk verschil met België waar het tellen van lege zitjes soms een heel arbeidsintensief karwei kan zijn.

Wat ook meteen opviel bij aankomst aan het stadion was de integratie ervan in de stadsomgeving. Pal in het centrum van Eindhoven, in de PSVlaan meer bepaald, en op nog geen tien minuten wandelen van het treinstation. Een wandelgang loopt zelf als een wandelbrug van het stadion naar een aanpalend bedrijfsgebouw en woonwijken liggen vlak aan het stadion.

Ook op horecavlak kan iedereen er zijn gading vinden. Er is het eetcafé De Verlenging (lang zochten ze wel niet naar een naam), het Aziatische restaurant De Blauwe Lotus en het Michelinster – restaurant Avant-Garde Van Groeninge. Maison van de Boer verzorgt de catering in de business rooms.

Het stadion oogt zeker niet hypermodern maar de tand des tijd doorstond het wel. Verschillende renovaties vonden de laatste jaren plaats, de laatste in 2013, waarbij onder andere LED boarding van Philips werd geplaatst. Ondanks dat het een stadion op leeftijd is, is het toch op een mooie manier opgesmukt en mag Eindhoven trots zijn op zijn stadion.

In de fauteuils

Waar PSV ook trots op mag zijn: de business rooms. Dit zijn volledig ingerichte hospitality ruimtes die de business partner volledig naar eigen smaak mag inrichten en exploiteren. Relatiebeheer op het hoogste niveau lees je op de site van PSV.

De multifunctionele ruimtes kunnen ook gebruikt worden voor vergaderingen buiten wedstrijddagen en staan altijd ter beschikking van de business partner. Een business room huur je voor het hele seizoen en voor alle thuis-, Europese en bekerwedstrijden.

Om het plaatje helemaal af te maken kan je de wedstrijd bekijken vanop een verwarmd terras in een fauteuil. Al dan niet met een obligaat Bavaria biertje in de hand. En om het Oranjegevoel compleet te maken, biedt de gastheer bitterballen na de match.

Heimatgevoel

Qua publieksbeleving viel wel op dat het PSV publiek een kritisch publiek was. Een Eindhovenaar is wel wat gewend natuurlijk. Wie vroeger nog Romario, Ronaldo, Nillis en Van Nistelrooy zag flitsen, neemt geen genoegen met een bal die onder de zool doorrolt of een voorzet die wegwaait.

Voetbaltechnisch bekeken was PSV – FC Utrecht geen memorabele match. PSV kon zijn veldoverwicht van in het matchbegin niet omzetten in een doelpunt en na hun doelpunt halverwege de tweede helft kwamen de bezoekers nog even opzetten, maar uiteindelijk bleef de Daumscore toch op het bord.

Bij het doelpunt van PSV kreeg je toch even dat ‘heimatgevoel’ dankzij Kernkraft 400 van Zombie Nation. De doelpuntentune galmt ook door de Ghelamco Arena bij een doelpunt, ondanks de recente Gentse remonte toch ook een curiosum de voorbije seizoenen.

Dat je na de wedstrijd geen verkeersinfarct riskeert en na enkele minuten al op weg bent naar huis, is nog een pluim op de Hollandse hoed.

Belgisch bier en frieten

Deze korte impressie van een avondje Hollands voetbal kan natuurlijk geen globaal beeld schetsen van de stadionsverhoudingen tussen België en Nederland. Het is slechts een momentopname. Maar België loopt achterop en dat is geen publiek geheim. Ons bezoek aan het Philips Stadion kon dit beeld enkel maar bevestigen.

De recente prestigieuze interieurprijs die KAA Gent won voor zijn stadion was wel knap. Nou ja, prestigieus. Iedereen kon stemmen dus voor een keer dat we kans maakten, stemden we dan maar volop. De omkadering van de Ghelamco Arena was het afgelopen seizoen een trial-and-error proces maar de Buffalo ’s zijn toch al zover dat ze tot trial zijn gekomen. Andere clubs houden het voorlopig enkel bij error.

Nederland klopt België dus inderdaad op het vlak van business. Maar kop op, Belgisch bier en frieten zullen altijd beter smaken dan Bavaria en bitterballen.