Van Brugse koeienstal naar ruimteschip in Marseille

Heb je al eens rondgewandeld in een Aldi? En in een Delhaize? Ongetwijfeld. Dan zal je snappen waar deze blogpost over gaat. Spoiler alert: ’t is ook iets met koeien.

Geen enkel slecht woord over beide winkels maar de manier waarop ze hun inrichting aanpakken, verschilt nogal. Aldi is heel sober, stout gezegd: ietwat ouderwets. Delhaize is eerder chique, stout gezegd: ietwat afgelikt. Je snapt wel wat ik bedoel.

Wel, hou deze vergelijking even in gedachten terwijl ik je kort over mijn weekend vertel.

Zaterdagavond ging ik kijken naar Club Brugge tegen Sint-Truiden. Een vriend vroeg of ik mee ging. Ticketsletje als ik ben, weigerde ik uiteraard niet.

Ik ga soms naar Club Brugge kijken, gemiddeld 1 keer per 2 seizoenen. Ooit zag ik de wedstrijd tegen (toevallig) Sint-Truiden toen ze kampioen speelden. Maar da’s lang geleden. Toen ze nog in dat oude grijze stadion speelden dat letterlijk uit z’n voegen barstte. Hoe heette het ook alweer? Het was iets met ‘Breydel Jan’ dacht ik.

Uiteraard is bovenstaande een loopje met de waarheid. Dat stadion van toen staat er nog altijd. Even grijs, even oud en met voegen die meer scheuren vertonen dan onze kernreactoren in Doel.

Sorry maar ik vind dat stadion gewoon lelijk. Lelijker dan ’t achterste van een koe om het met een lokaal gezegde te zeggen.

Enkele sfeerbeelden:

Het bruist er wel altijd als ik er ben. Iets wat we gelukkig niét over Doel zeggen.

Zondagavond ging ik naar Marseille tegen Saint-Etienne kijken. Een wedstrijd tussen twee subtoppers in het klassement. Ook wel herinnert als de wedstrijd waarin Mario Balotelli via een live Instagramvideo iedereen liet meevieren. Het was niet op uitnodiging maar omdat ik voor mijn werk in de buurt moest zijn die week en ik wilde mijn zondagavond niet alleen doorbrengen.

Dus ik zocht en vond 67.000 vrienden die met mij naar een voetbalwedstrijd wilden kijken. Dat waren er los geteld zo’n 37.000 méér dan de dag ervoor. Dat kostte mij 30 € en nog wat centjes voor een vlotte verbinding met het openbaar vervoer.

Olympique Marseille speelt in het Stade Vélodrome. Dat is een ruimteschip van boven bekeken:

Dit was de sfeer binnenin:

Het was ietsje ‘anders‘ laten we zeggen dan Jan Breydel zijn stal.

Maar wat zijn de gelijkenissen tussen de voetbaltempels van Brugge & Marseille? Wel, beide stadions werden vernieuwd in aanloop naar een EK. Dat van Marseille voor het EK van 2016, dat van Brugge voor het EK van 2000. Toen de Golden Goal nog bestond en tennisser Gustavo Kuerten opnieuw nummer één van de wereld werd.

En da’s dus meteen ook het grootste verschil: 16 jaar. De leeftijd van een puber.

Ik zou nu kunnen zagen over het feit dat we met België belachelijk ver achterlopen op het vlak van voetbalinfrastructuur. Maar dat doe ik niet. Ik heb dat namelijk al eens gedaan. In 2014 met een blogpost met de uiterst creatieve titel: Business, Bavaria en bitterballen.

De blogpost staat 5 jaar later nog altijd. De inhoud is ook nu nog relevant. Toen vergeleek ik Nederland met België en schreef dit:

Als België koning is van de renovaties, dan is Nederland keizer van de innovaties

Het rijmde zelf dus ’t is een waarheid als een koe.

Waarom loopt het beeld van een koe continu door m’n hoofd? Wellicht omdat ik steeds opnieuw aan dat grasveld in Brugge moet denken maar soit, ik wijk af.

Het is ook niet allemaal kommer en kwel natuurlijk in België. Twee jaar geleden mocht ik met een vriend (hallo ticketsletje) mee naar een Champions League wedstrijd van Gent. Een Gentse gala-avond was het. En dichter bij mijn huis is ook mijn hometown Zulte-Waregem met zijn bescheiden middelen goed bezig.

Maar afgelopen weekend was toch opnieuw een reality-check. Geen verrassing natuurlijk. En toch is het jammer want wie in België naar het voetbal gaat, heeft te vaak het gevoel in de Aldi rond te lopen: ’t is goedkoop.

Zelf heb ik geen idee hoe deze koe zijn haas zal vangen maar ’t is wel dringend tijd om ze bij de horens te pakken. Of we blijven de oude uit de gracht halen.

En meer creatieve gezegden met koeien heb ik niet meer.