Match’ke spelen

“Wanneer mogen we match’ke spelen?”

“Op ’t einde van de training, als jullie goed getraind hebben.”

Deze week gaf ik training aan jongens U13. Het was op een maandag, de eerste schooldag van de week. 9 ongeleide projectielen reageerden zich af op volleyballen die zo op hun beurt ongeleide projectielen werden. En ik stond er middenin als een schietschijf. Met de seconde groeide mijn bewondering voor alle jeugdtrainers.

“Waarom moeten we leren toetsen of verdedigen? Aanvallen is toffer! En wanneer mogen we nu match’ke spelen?”

-Flashforward naar Het Sportpaleis, Antwerpen-

Zondag wordt daar ook een match’ke gespeeld. Tussen ploegen die ook reikhalzend uitkijken naar dat moment. Na al het trainen, na alle video-scouting, na alle persheisa. Tijd om eindelijk aan te vallen.

Ik heb al enkele keren geschreven over die bekerfinale. Het is moeilijk om niet in herhaling te vallen. Maar het went gewoon niet. Da kiekenvel op uw armen als ge binnenkomt in het Sportpaleis.

Elke jeugdspeler zou daar moeten zijn. Het mooiste volleymatch’ke dat bestaat in België, spelen ze elk jaar in het Sportpaleis.

Toevallig ken ik één van de speelsters die in de finale staat ietsje beter dan anderen. Julie speelt in het midden bij Michelbeke. Volgend jaar bij Lendelede, dichter bij huis. Maar eerst nog die finale spelen zondag tegen Oostende.

Ze leerde volleybal samen met mijn zus. En zal dus ongetwijfeld ook wel ooit aan haar trainer gevraagd hebben wanneer ze mochten een match’ke spelen. Of dat die trainer toen antwoordde “Zodat je ooit in het Sportpaleis kan volleyballen”, betwijfel ik. Maar de trainingen loonden dus wel.

Hoewel dat dit einddoel niet mag primeren op volleybalplezier. Maar zo’n Sportpaleis inspireert elke volleyballiefhebber natuurlijk wel om zijn of haar volleybalschoenen te nemen en richting training te vertrekken op een doordeweekse avond.

Dit schreef Julie op Facebook in de aanloop naar de bekerfinale:

Liefste vrienden en familie, 
Als 6-jarige startte ik met volleyballen. Dit resulteerde in vele evenementen die we moesten weigeren, feestjes waarop we altijd laattijdig arriveerden, reizen die alleen maar konden plaatsvinden in juni en juli, etc… Wel, hier de verklaring waarom: op 10 feb (19 jaar later) spelen wij de bekerfinale van België in het Sportpaleis. Van harte welkom om dit met ons mee te beleven!

Julie

Daar draait het om. Hier zouden mijn U13 moeten aan denken wanneer ze een match’ke willen spelen in de plaats van te trainen. Maar ik ben realist genoeg om te beseffen dat ik zelf ook niet zo was. Als snotneus een bal wegkeilen richting plafond is gewoon leuker dan hem achterwaarts toetsen. De schoonheid zit hem nochtans in het tweede leer je later.

Wanneer we zaterdag allemaal opnieuw ons plaatsnummer zoeken in die machtige arena om ons neer te vleien voor een portie volleybalspektakel dan moet u eens rond kijken.

Meer dan 10.000 mensen die samen naar een volleybalmatch komen kijken.

Fantastisch toch?

Dus komt zondag allemaal af en brengt al uw kinderen mee. En als ge er nog geen hebt, brengt dan al uw vrienden mee. En als ge geen vrienden hebt, pakt dan een vreemde mee. Het maakt niet uit, komt gewoon af.

Het belooft een schoon match’ke te worden.