Roken, drinken en gokken: de Heilige Sport Drievuldigheid

Roken, drinken en gokken. Dat is sport. Of toch reclame in sport. Qua waarden kan dat tellen.

Tabaksreclame was het eerste heilige huisje dat we afbrandden. Dat was geen trek te laat. Men vreesde lang geleden het smeulend failliet van Formule 1, die leefde van tabaksreclame, maar kijk, vandaag briesen de bolides nog steeds door chicanes en heeft een energiedrankje de scepter overgenomen.

De Red Bull stier wierp de Marlboro cowboy van zich af als een echte rodeo. Suiker één, tabak nul. Een pyrrusoverwinning voor de gezondheid.

De innige knuffel tussen sport en bier duurt ook al jaren. Lees maar eens dit artikel uit (het onlangs ten grave gedragen) Sport / Voetbalmagazine. Je leest dat sinds de jaren zeventig biermerken gretig pronken op de borstkassen van voetballers. Met als ultieme winnaar Jupiler (Pro League).

Ach, een beetje bier drinken kan toch geen kwaad? Correctie, een béétje bier drinken kan maar een béétje kwaad. Het is en blijft een drug dat als ze het vandaag zouden uitvinden, meteen zouden verbieden. Zelf drink ik ook graag een pintje dus je hoort mij geen nultolerantie verkondigen, maar we snappen nog onvoldoende wat de negatieve gevolgen zijn van alcohol op ons lichaam.

Ken je Arjen Lubach? In België werd hij bekend door zijn deelname aan de Slimste Mens Ter Wereld. In Nederland heeft hij momenteel een avondshow en brengt hij netelige onderwerpen vaak op een begrijpbare en humoristische manier:

Dus tabak mag niet meer in sportreclame. Bier wel. Wat met gokken?

Vanaf 1 juli wordt gokreclame verboden in België. Werd dat even tijd. En ik spreek tegen mijn geliefde club Zulte-Waregem die spijtig genoeg een gokbedrijf als hoofdsponsor heeft.

Mijn zoontje van drie heeft een voetbaltruitje waar ‘Always keep control‘ op staat. Dat moet verwijzen naar een bewustmakingscampagne van een gokbedrijf. Ik vind het maar een vieze gedachte. Niet dat hij een flauw benul heeft uiteraard.

Met het verbod op gokreclame, hoor je de ene kant van het stadion al beteuterd scanderen: ‘We mogen helemaal niets meer‘. Dat is verkeerd. Er is niemand die jou kan tegenhouden om je bankbiljetten door een gokautomaat te jassen en af en toe een rosse cent terug te krijgen. We hebben gewoon beslist om daar geen reclame meer voor maken.

Je moet in België 21 jaar zijn om een casino binnen te mogen maar kijk je naar voetbal en zijn gokreclame dan maakt leeftijd geen bal uit. Van bier en alcohol consumeren, kan je kanker krijgen. Maar gokreclame is een kanker die vakkundig uit sport moet verwijderd worden.

Vaak wordt gokken verkocht als ‘verantwoord gokken’. Dikke zever.

Gokbedrijven zijn bedrijven en bedrijven moeten winst maken. Laat mij even naïef dromen en maak van alle gokbedrijven vzw’s, mensen spelen niet met echt geld maar met speelgoedcoins en je wint geen geld maar sportmateriaal, -kledij en -tickets. Maar nu verkeer ik wellicht in een roes.

Gokbedrijven moeten winst maken en doen dat door geld te halen waar het zit, bij hun trouwste klanten. Dat weet elk succesvol bedrijf. Maar in tegenstelling tot biermerken bestaat er helaas geen 0% gokvariant. Da’s heel jammer voor die bedrijven en al wie er werkt maar sommige sectoren hebben nu eenmaal de perceptie tegen. De wapenindustrie maakt ook geen plastieken speelgoedgeweertjes.

Waarom de overheid in godsnaam een Nationale Loterij organiseert, snap ik nog altijd niet. Dat kan aan mij liggen. Het alibi dat ze ermee goede doelen zoals sport steunt, brengt mijn persoonlijk moreel kompas in de war. Eenzelfde vies gevoel als met dat sporttruitje van mijn zoontje bekruipt mij.

Je kan niet genoeg benadrukken dat gokreclame in de sport een wolf in een schapenvacht is. Je speelt roulette met je leven. Als je het goed doet dan win je een verslaving die je rekening plundert. Het huis wint altijd.

Ik schreef in 2016 zelf nog over mijn eigen experiment met gokken. Dat was een evenwichtsoefening tussen nieuwsgierigheid en cynisme.

Gokken boeit mij niet, dat was mijn conclusie. Net zoals ik weinig drink en nog nooit rookte. Jammer voor de sportadverteerders maar ik heb geen aanleg voor een rook-, gok of alcoholverslaving.

Anderen wel. Ze zijn met meer dan we denken. Het is voor hen dat we moeten waakzaam zijn. Als we elke euro die wordt verbrast aan drank, roken of gokken zouden geven aan jeugdsport dan verwed ik dat we ooit grossieren in Olympische kampioenen en obesitas bij onze jeugd laten afnemen.

En deze gok, wil ik graag nemen.