Leiden versus lijden in de lucht

Weet u wat slacklinen is?

Ik wist het niet. En toen ik een mailtje kreeg van enkele studenten televisiejournalistiek met de vraag of ik iets wilde schrijven over hun reportage over angst en slacklinen legde ik de link met SPORT.Blog al helemaal niet.

Een mailtje later antwoordden ze: slacklinen behoort tot de extreme sporten. Dus ja, hun reportage hoort zeker thuis op SPORT.Blog.

Beschouw slacklinen als koortdansen op een band, géén touw, van 2.5 cm tot 5 cm breed. Verend balanceren slackliners op een strak gespannen band tussen twee punten. Slacklinen heeft zijn wortels in de klimmerswereld. Toen klimmers zich op rustmomenten verveelden, zochten ze een uitdagend tijdsverdrijf. Het slacklinen was geboren en groeide uit tot een volwaardige sporttak. Het lijkt soms een beetje op trampoline springen maar dan op een elastiek van twee vingers dik.

En in het geval van highlinen, een discipline van slacklinen, is dit op hele grote hoogte. Hoe hoog precies? Wel, het wereldrecord zou staan op 1000 meter hoog. Een volledige kilometer loodrecht omhoog dus. Dat is naar boven kijken vanop de begane grond en een wiebelend puntje zien aan de hemel.

Highlinen zou het koningsnummer van het slacklinen zijn. Dean Potter was een iconische beoefenaar ervan. Het is niet onwaarschijnlijk dat de naam u iets zegt want een maand geleden was hij nog maar eens wereldnieuws. Helaas niet omwille van een nieuwe onwaarschijnlijke stunt. Samen met een vriend kwam hij tragisch om bij een wingsuit flight in Yosemite Valley. Dean Potter was een levende legende in de extreme sporten en legde zich ook toe op het highlinen. Het filmpje hieronder toont Potter in actie in datzelfde Yosemite Valley. Volledig onbeveiligheid en op een duizelingwekkende hoogte waagt hij zich aan het highlinen.

U haalt best even diep adem want de komende 105 seconden zal dit moeilijk lukken.

Maar ook urbanlining is een van de disciplines in slacklinen. De stad als speeltuin. Freerunning of parkouring hanteren dezelfde filosofie waarbij er in een stadsomgeving halsbrekende parcours worden afgelegd. Urbanlining is acrobatie tussen verkeerspalen, fietsrekken, gebouwen,… In een simpel stappenplan uitgelegd: vind twee hoogtes, span een band en begin te springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en vooral doorgaan.

En dan heb je ook nog tricklining blijkbaar. We worden tegenwoordig rond de oren geslagen met het ene ‘Dit moet u zeker gezien hebben’-filmpje tot het volgende ‘Strafste stunt van het jaar’-fimpje. Een demonstratie tricklining is wat ons betreft een potentiële kanshebber in het genre. Trickliners got talent. En geen klein beetje. De lijn hangt op ongeveer 50 cm hoogte en verschillende tricks komen aan bod: Knee Drop, Lemur Leap, Chongo Mount, Surfen, Budha Sit,…

Ter land, ter zee en in de lucht. Land en lucht hadden we al. Rest nog de zee. En ook daar kent slacklinen zijn variant. Waterlining is slacklinen op, hoe raadt u het, water. Een ietwat minder risicovolle optie voor de hobby-slackliners onder ons.

Een slackliner speelt met hoogtes en laagtes. Hij balanceert op een dunne band met evenwicht als scherprechter en leidt in de lucht. Zwaartekracht verwaarloost. Er is enkel een schijnbaar dragelijke lichtheid. Met lichtvoetigheid als levenslijn.

Maar wat als je niet leidt, maar lijdt in de lucht? Als bij hoogte de overlevingsreflex het overneemt en het hoogtebesef doordringt? Kicks, tricks en flips verdwijnen uit beeld en paniek neemt over. Hoogte wordt plots een ondragelijke lichtheid.

Dat was het uitgangspunt van de reportage van de bachelorproef van de studenten televisiejournalistiek. De grote tegenstelling in omgang met (grote) hoogte tussen een (Belgische) professionele slackliner en iemand die aan hoogtevrees lijdt. Met bovenstaande in het achterhoofd, absoluut een interessante case.

Hun reportage heeft dus zeker zijn plaats op SPORT.Blog en deel ik graag hieronder in een laatste video van deze blogpost: