Gij blogt ofwa?

Ja, ik blog.

Voor sommigen is bloggen al lang passé. En misschien hebben ze niet helemaal ongelijk.

Klonk het vroeger nog hip (of swag of whatever wat ze nu zeggen) om een blog te hebben dan valt het tegenwoordig wat tegen. De groupies smijten zich nu niet precies aan je voeten als blogger. En het geld stroomt ook niet met bakken binnen.

Integendeel: je eigen website kost geld.

En soms schrijf je een blogpost die geen kat leest. Of: je schrijft een blog die je zelf niet top vindt maar die wél viraal gaat. De grillen van algoritmes zijn ondoorgrondelijk. Want ja, tenzij je een legitiem leger aan volgers hebt (legitiem: want veel social influencers zouden die gewoon kopen) dan is het niet eenvoudig om je stukjes te delen. Zonder de clickbait toer op te moeten gaan.

En toch vind ik het fantastisch.

Want in het diepste van mijn gedachten ben ik een romanticus. Ik hou van schrijven. Het is leuk als mensen dat lezen. Natuurlijk. Maar het breien van woorden tot een stukje tekst dat past als gegoten: fantastisch vind ik het.

Het is niet altijd eenvoudig. Als je wilt weten hoe ik te werk ga en wat ik al heb geleerd: dit zijn enkele tips.

Gedachten kunnen omzetten in een tekst is voor mij ontspannend. Wat uiteraard zo hoort bij een hobby. Da’s ook de reden waarom ik deze uitdaging aanging.

Een warboel aan gedachten en ideeën vertalen naar een stukje tekst is moeilijk. Over iets schrijven, helpt mij ook om dingen te begrijpen.

Soms wou ik dat ik één dag in de week van ’s morgens tot ’s avonds zou mogen bloggen. Op zoek gaan naar een verhaal, erover lezen, erover schrijven, herlezen, herschrijven en dan de wijde wereld in.

Da’s het grote nadeel aan bloggen: het vraagt tijd. Duizend en één ideeën maar de tijd vinden om ze effectief uit te voeren, da’s een ander paar mouwen.

Nochtans zijn de goede blogposts die van lange adem. Diep ademhalen om te schrijven en lang uitblazen eens ze zijn geschreven. Zo ben ik nog steeds heel trots op een driedelige reeks over de ontsnapping van Cubaanse volleyballers in Sint-Niklaas.

Maar bloggen is ook rekenschap afleggen. Als je over iets of iemand schrijft dan moet dat kloppen. En oppassen met foto’s want voor je het weet heb je een boete.

Door te schrijven geef je ook inkijk in je eigen gedachten. Het delen van persoonlijke hersenkronkels voelt voor sommigen raar aan. Zoals het lezen van deze teksten misschien. Nochtans kunnen we veel leren van elkaars geschreven gedachten vind ik.

De vraag is nooit: waarom zou iemand dit willen lezen?

Maar: waarom wil ik dit schrijven? ’t Is maar hoe je dit bekijkt.

En moest ik écht mogen kiezen waarover ik schrijf dan kies ik voor persoonlijke verhalen over mensen in de sport. Ooit maak ik een reeks blogposts met mensen die de vraag beantwoorden:

‘Wat betekent sport voor jou’

Dus: ja, ik blog. En ik ga dat nog lang blijven doen. Omdat het plezant is. En als er lezers zijn dan is het nog plezanter 🙂

Maar wie geld wil storten mag dat altijd doen hoor. En groupies mogen ook altijd contact opnemen via de contactpagina.