30 jaar

’t Is gebeurd: ik ben 30 jaar.

Op zich geen wonderbaarlijke prestatie want velen gingen mij voor. En, in tegenstelling tot sommige collega-dertigers, heb ik geen wanhopige gevoelens bij het vervangen van een twee door een drie. Wat we misschien wel allemaal delen, is de weerzin tegenover mopjes van het genre ‘tram 3′, ‘nieuwe voordeur‘ en andere hilarische 10-jaarlijkse billenkletsers. Ik troost mij met de gedachte ik er voor de komende 9 jaar van gespaard blijf.

Samengevat: er overvalt mij geen plotse bui van YOLO, FOMO of andere O’s. Je leest momenteel de blog van een tevreden en gelukkig man.

En toch is dit een moment om vooruit te blikken. Wat wil ik nog doen, bereiken of meemaken? Sommige dingen zijn haalbaar, andere zijn een verre droom. Maar dat geeft niet.

Dit is mijn lijstje:

1 – Een partijtje beachvolleybal met mijn vrouw en kinderen op het strand van Copacabana bij valavond. De zon zakt weg in de oceaan, de donkerte valt in. We spelen tot we de bal niet meer zien, niemand houdt de score bij maar toch is’t spannend.

2 – Een long-read artikel van mijn pen in de sportkatern van een kwaliteitskrant. Bij voorkeur in een weekendeditie zodat de mensen ook effectief de tijd hebben om het te lezen. En er mag zo’n grote foto met teaser op de voorpagina van de krant staan. Meer hoeft dat echt niet te zijn.

3 – Front-row seats voor de finale van het volleybal op de Olympische Spelen. Naar de NBA ging ik al eens kijken in Madison Square Garden maar dit beschouw ik toch van een hele andere orde. Bij voorkeur eindigt de wedstrijd op een fenomenale vijfsetter met een onwaarschijnlijk spannend einde.

4 – Een nieuwe sport ontdekken en er hopeloos verliefd op worden zoals bij mijn eerste liefde volleybal. Ik ondernam al een poging met padel en lopen maar échte liefde op het eerste zicht was het niet. Bestaat er al een Tinder voor sport?

5 – Samen met Roger Federer strawberries & cream eten tijdens de Wimbledon finale. De zon schijnt en vanuit onze eigen loge zijn we getuige van een fantastische finale. De tweeling van Roger amuseert zich kostelijk met mijn kinderen, de vrouwen kletsen wat en wij keuvelen over koetjes, kalfjes en liefde voor sport.

6 – Nu ik toch bezig ben: Vincent Kompany mag gerust ook eens langskomen voor een barbecue bij mij thuis. Gewoon omdat ik dat zo’n fascinerende mens vind. Na wat gepraat over het leven versla ik hem vervolgens bij een afsluitend spelletje kubb.

7 – Iets met video & fotografie: een verhaal vertellen met beelden in plaats van woorden. Hoewel ik weet dat ik geen ‘grafisch oog’ heb, lijkt het mij wel cool om te doen. Bijvoorbeeld een YouTube kanaal beginnen voor SPORT.Blog. Optioneel bij dit puntje: meer tijd vinden, véél meer tijd.

8 – Met enkele beste vrienden de GR20 in Corsica wandelen. Dat is Europa’s zwaarste en mooiste wandelpad dat het eiland diagonaal doorkruist van noord naar zuid. We wandelen de hele dag onder een zalig zonnetje tussen de bergen en landen ’s avond in een berghutje met een kacheltje.

9 – In de kleedkamer zitten tijdens de peptalk van een voetbalcoach net voor zijn team het veld betreedt om de Champions League finale te spelen, waarna ze die winnen en we samen de nacht induiken met de beker met de grote oren als gezelschap. Uiteraard vindt er een glorieuze comeback plaats van mijn team in die finale want dat is meer regel dan uitzondering tegenwoordig.

10 – Een innovatieve start-up in de sport lanceren. Ik had al eens een idee voor een businessplan voor een start-up maar met sport had die niets te maken. En écht serieus bedoelde ik het ook niet.

11 – Een boek schrijven. En om nu wél serieus te zijn: over een mogelijk verhaal heb ik al nagedacht. Welk verhaal? Dat ga ik nu eens niet aan jouw neus hangen. Ik kan wel zeggen dat het helemaal niets met ijs te maken heeft.

12 – Een beetje emo maar hé, in een blogpost als deze mag dat: mijn kinderen zien verliefd worden op een sport. Elke ouder projecteert toch een beetje zijn leven op dat van zijn kinderen? Wel, dit mag mijn projectie zijn. Ik zou het zalig vinden dat ze een sport en alle bijhorende aspecten ervan leren kennen. Daarover schreef ik al eens iets in het verleden.

13 – En last but not least: gezond blijven. Een cliché zo hoog als mijn leeftijd (afhankelijk van hoe oud jij bent natuurlijk) maar het is gewoon zo. Alles kunnen en mogen doen is iets waar we onze twee pollekes voor mogen kussen want oud worden op deze manier lijkt mij wel wat.

Op naar de volgende 30 jaar.