Als geen vlees meer eten = sport is

‘Hallo, mijn naam is Pieterjan en ik eet al enkel maanden geen vlees meer.‘

Ik waarschuw je alvast moest je van plan zijn om ooit hetzelfde aan te kondigen op een, tot dan, gezellige familie-etentje. Op veel instemming, laat staan confetti of op zijn minst een standbeeld, hoef je niet te rekenen. In het beste geval lacht je verstrooide oma eens lief om dan een koteletje op je bord te scheppen terwijl ze vraagt hoe het op school gaat (noot: je bent 33 jaar, hebt twee kinderen en werkt al tien jaar).

Je valt al snel onder de categorie van naïeve wereldverbeteraar, idealistische linkse rakker of een naar natte hond riekende dierenvriend. Ik heb geleerd dat je een mens veel kan afnemen maar moeilijk raakt aan zijn preparé of biefstuk. De discussie openen is een sociaal experiment waard.

Zeker als je graag en veel sport gaat het al snel over of je niet flauwvalt na een kilometer lopen omdat je geen stevig biefstuk at over de middag. Want ja, van vlees word je toch sterk? Zo sterk als Romelu Lukaku, toch?

Anno 2022 vind ik het veel relevanter om te verantwoorden waarom je wél vlees eet in plaats van géén vlees.

Maar vaak is het dus andersom en verantwoord ik mij zo:

1. Beter voor mijn eigen lijf
2. Beter voor onze wereld

Ik geef toe dat geen vlees meer eten in het begin een inspanning vroeg. Net zoals het een inspanning vraagt om te trainen voor je eerste 5 loopkilometers of een marathon. Het vraagt een dosis karakter en soms heb je geen zin (of net wel natuurlijk als je mij begrijpt).

Maar net zoals met lopen gaat geen vlees eten na een tijd als vanzelf.

Je eigen lijf

Het eerste argument is vaak het moeilijkste uit te leggen. Wie soms SPORT.Blog leest, weet dat ik het voorbije jaren vocht en nog steeds vecht tegen dagelijkse pijn in mijn pols. Een van de wapens die ik leerde kennen was heel dichtbij, doch vaak vergeten: mijn eigen lijf. Over een ander wapen, mentale weerbaarheid en meditatie, schreef ik ook al.

Ik besefte dat ik mijn eigen lijf (nog) beter kon verzorgen. Dat kon door mijn slaap, voeding en beweging te verbeteren. Dat zeg ik niet maar wel Paul Van Den Bosch in zijn boek Egopreneur. In zijn boek verwijst hij trouwens naar een van mijn favoriete schrijvers Murakami om de link tussen mentaal en fysiek welzijn te leggen. Als je benieuwd bent dan kan je deze SPORT.Blog lezen.

Een tekort aan slaap staat rechtstreeks in verband met een verhoging van pijn want een vermoeid lichaam is logischerwijze minder weerbaar tegen pijn. Slapen is met voorsprong het best wat je kan doen voor je lichaam.

Beweging is natuurlijk ook een belangrijke bouwsteen. Niet per se sporten maar gewoon bewegen. Zoals water kookt op 100 graden, is bewegen nodig voor een goede gezondheid. Als je dat niet gelooft dan denk ik dat wij twee nooit de beste vrienden zullen worden.

Maar dan het derde aspect: voeding. Er zijn klassiekers zoals minder alcohol, minder suiker, meer groentjes, minder late night snacking… Maar er was iets dat pas écht mijn aandacht trok: de relatie tussen geen vlees eten en het effect op je lichaam en bijgevolg sportprestaties.

Ik ben een flexitariër, een afschuwelijke term die mij doet denken dat ik een uitgestorven dino ben. Voor mij betekent het dat ik geen vlees eet maar soms wel nog vis. Een voedingspatroon aanpassen is dan ook een overgang die je doormaakt waarbij je geleidelijk nieuwe smaken en voeding leert kennen. Dat loopt niet van dag één gesmeerd. Mijn persoonlijk doel is om uiteindelijk ook minder vis te eten.

Maar is het effectief ook beter? Al goed en wel die woke bedoelingen maar is het ook logisch en wetenschappelijk onderbouwd?

Ja.

Ben ik gediplomeerd om dat te mogen schrijven?

Nee.

Maar ik informeer mij, lees soms een boek en bekijk regelmatig een documentaire van mensen die wél weten waarover ze het hebben. En de bewijzen zijn overweldigend.

De wetenschap is het eens dat de mens een herbivoor (planteneter) is die vlees kan eten maar het niet nodig heeft. En de vorige zin, beste SPORT.Blog lezer, zegt alles eigenlijk: We kunnen het maar het moet niet.

Er is niets in vlees dat niet in een veel gezondere vorm te vinden is in plantaardige bronnen. Ook ijzer niet. Als je mij niet gelooft dan moet je dit maar eens lezen.

Als je liever vanuit je zetel, met een rauwe wortel in de hand uiteraard, naar een documentaire kijkt over het onderwerp dan kan ik deze aanraden:

Pas op: hier hoort ook een disclaimer bij die ik graag zelf aanreik. Netflix is geen wetenschappelijke instelling. Integendeel, als je deze uitspraak van hun CEO ooit las:

Sleep is one of Netflix's competitors #NEXT17 pic.twitter.com/oCBXnJnZve

— Stéphanie MITRANO (@innopilots) September 22, 2017

Maar laat dat de boodschap niet volledig teniet doen. Zoals met alles komt het altijd op hetzelfde neer: doe het met mate. Af en toe een beetje vlees eten is oké. Elke dag preparé op je biefstuk smeren met extra vleessaus is minder oké.

Uit persoonlijke ervaring kan ik vertellen dat ik mij letterlijk ‘lichter’ voel sinds ik geen vlees meer eet. Ik voel dat mijn lichaam een pak minder energie nodig heeft om mijn voedsel te verwerken en dat ik meer energie heb in mijn dagdagelijks leven. Daarnaast viel ik enkele kilo’s af, nooit een doel op zich maar wel handig meegenomen, en leerde ik minder stereotiep te eten. Want ja, het vereist soms wat creativiteit om niet blind een slagerij binnen te lopen.

Ik heb ook gewoon het gevoel dat mijn lichaam vraagt om gezonder eten. Als vegetariër ben je natuurlijk bewust bezig met voeding en dat betekent automatisch dat je alerter bent in de supermarkt of op restaurant. Een aangename bijwerking vind ik persoonlijk.

Andere tips die ik graag geef:

• Karolien Olaerts met haar Karola’s Kitchen: alle credits naar mijn vrouw en veggie partner-in-crime voor deze tip want zij heeft hier al héél lekker gerechten mee klaargemaakt zoals een overheerlijke vol-au-veggie.
• Mealhero: als je niet kan koken en geen tijd hebt (zoals ik) dan is dit een gouden tip want met Mealhero kan je eenmaal in de maand je diepvries volstoppen met diepgevroren en lekker eten om dan in enkele minuten met hun slimme stomer dit klaar te maken. Hun veggie aanbod is echt lekker. Ik heb trouwens geen aandelen of ander voordeel als je klant wordt, ik vind het gewoon oprecht een praktische manier om snel gezond te eten.
• Kijk eens in het vriesvak van je supermarkt want er staan zeker lekkere veggie bowls in en de meeste supermarkten hebben tegenwoordig een specifieke afdeling met vegetarische voeding waar je uit kan kiezen.
• ‘How to eat less meat: a practical guide‘: je kan je inschrijven voor een nieuwsbrief die gedurende vijf dagen elke dag tips aanlevert in je mailbox. Ik heb het zelf getest en er staan echt wel handige tips in.
• Bij de frituur heb je tegenwoordig een superlekker aanbod van vegetarische snacks zoals vegetarische bitterbalen. Niets zo veggie als gebakken aardappelen dus blijf vooral frieten eten zou ik zeggen.

Er zijn verschillende topsporters die zweren bij een volledig veganistisch voedingspatroon. Oké ja, Loco Djoko is misschien niet het beste voorbeeld maar je begrijpt het punt hopelijk. Onder meer Venus Williams eet veganistisch.

Nog niet overtuigd na dit eerste betoog? Of wel maar je hebt er vrede mee dat je je eigen lijf onder een denkbeeldig stolp zet en niet ten volle presteert? Dan start ik aan betoog twee.

De wereld

Oh nee, is het Greta Thunberg niet dan is ook SPORT.Blog daar om je een geweten te schoppen. Weer dat gezaag over teveel CO2, verdwijnende koraalriffen en smeltende poolkappen langs de andere kant van de wereld. Ver-van-mijn bed denk je misschien.

Ik moet je opnieuw teleurstellen.

Of tenminste: de wetenschap moet je opnieuw teleurstellen. Zelf heb ik ook over dit onderwerp niet lang genoeg gestudeerd om jou te mogen / kunnen uitleggen waarom minder vlees eten de planeet kan redden.

De vergelijking met het huis dat in brand staat en wij die aan het blussen zijn met een waterpistooltje is wel treffend. Op ons gemak zitten wachten op een bankje tot het huis is afgebrand om dan een emmertje water te nemen voor de assen is niet echt de juiste aanpak.

Hoewel ik persoonlijk interesse heb in duurzaamheid is dit minder relevant voor een SPORT.Blog natuurlijk. Dus ik hou het wijselijk bij enkele tips hieronder:

Mijn tips:

• Documentaire van Jill Peeters: ‘Wat houdt ons tegen‘ op VRT NU
• Nieuwsbrief Business AM over Klimaat (voorbeeld)
• Nieuwsbrief NRC over Klimaat (voorbeeld)
• Deze nieuwsbrief van Dense Discovery
• Ga je graag met het vliegtuig op reis zonder je schuldig te voelen? Compenseer de CO2 van je vlucht met Treelogical
• Je CO2 voetafdruk minutieus in kaart brengen met als doel te optimaliseren? De app Scone.ai helpt je daarbij.
• Een origineel en duurzaam kado geven met impact? Via Ondernemers Zonder Grenzen kan je een Kadoboom geven en een boom planten in West-Afrika.

Handig om te weten: Met KeepMoving (het platform waar ik bij Energy Lab verantwoordelijk voor ben) kan je een beweegchallenge organiseren met je bedrijf met tips & tricks rond duurzaamheid (ism Scone.ai) of waarbij je afhankelijk van het aantal kilometers dat je beweegt bomen plant in West-Afrika (ism Ondernemers Zonder Grenzen).

Wil je op een duurzame manier bewegen dan kan je altijd eens dit overzicht hieronder bekijken en nadenken waar jij het verschil kan maken. Meer de fiets of openbaar vervoer nemen in plaats van de auto? Je voedingspatroon aanpassen? Herbruikbare waterbidon gebruiken? Of andere duurzame sportmaterialen kiezen?

Deze paragraaf uit een nieuwsbrief beantwoordt de vraag van cynici die je vertellen wat het nu uitmaakt of jij als individu geen vlees eet:

It’s worth noting that, obviously, the slaughter of billions of farmed animals every year is not a problem any one of us can solve. Like so many issues, it’s a system-level problem, so individual action – other than being a node for social contagion – can feel like a drop in the ocean. Personally, I make ethical choices such as this because I’m able to and because it lets me contribute to the kind of future I want to live in.

Als iemand jou zegt dat het geen verschil uitmaakt dat jij geen vlees eet omdat jouw impact een minuscule druppel op een hete plaat is dan kan je altijd verwijzen naar de quote hierboven. Ik vind het vooral een cynische zelfonderschatting. Je eigen bijdrage is absoluut wél iets waard. Net zoals jouw stem tijdens verkiezingen iets uitmaakt. Net zoals jouw donatie aan een goed doel iets uitmaakt. Je inspireert misschien anderen om hetzelfde te doen.

De dm.magazine van dit weekend stond in het teken van de VeggieChallenge van EVA vzw. De Nederlandse schrijver Jamal Ouariachi omschrijft treffend welke uitdagingen vegetariër zijn met zich meebrengt:

De afkeer die vegetariërs bij carnivoren oproepen, doet me denken aan de hevige emoties in de jaarlijkse discussies over Zwarte Piet. Iets wat je dierbaar is, iets waar je veel goede herinneringen aan hebt, staat ineens op de tocht door het confronterende idealisme van de ander.

Jamal Ouariachi

Ouariachi haalt ook de vergelijking aan met de gezondheidsrisico’s van open haarden en houtkachels. Mensen reageren daarop met ‘vuur stoken is natuurlijk‘ en ‘het is wat onze soort heeft vooruit geholpen in onze evolutie‘. Dezelfde argumenten als bij vlees eten. Tegen alle wetenschappelijke feiten willen mensen vasthouden aan het heilige ritueel van het zelfgestookte vuurtje en alle plezierige, troostrijke associaties die daarbij horen.

Eet smakelijk op het volgende familie-etentje 😉